Ons Jabeur

Artık büyük turnuva finallerinde 0-3 olan Tunuslu oyuncunun bir şeylerin olup bittiğini kabul etme zamanı geldi.

Yakın zamanda düzenlenecek Amerika Açık‘ta Ons Jabeur, kendini tenis dünyasının özde kabul ettiği “Mutluluk Bakanı” unvanını geri kazanma arayışına çıkacak. Bu zorlu bir görev, çünkü Jabeur‘un birkaç hafta önce gözyaşları içinde Wimbledon‘dan ayrılmasını izledik, ard arda ikinci kez tuhaf bir şekilde Wimbledon finalinde kaybetmişti. Aynı zamanda son beş büyük turnuvanın şampiyonluk maçındaki üçüncü yenilgisiydi.

Buradaki anahtar kelime “şaşırtıcı” çünkü Wimbledon finallerindeki her iki performansı da oynanan tenisten ziyade oynanmayan tenisle ilgiliydi. Her iki olayda da ve büyük ölçüde son Amerika Açık finalinde, Tunus’un çok sevilen aykırı oyuncusu, onu bu finallere taşıyan dinamik ve yaratıcı oyununu başlatamadı.

Jabeur, ilham verici bir arka plana sahip, karizmatik ve canlı bir karakterdir – WTA Turu’nda büyük ölçüde başarılı olan ilk Arap kadın oyuncudur. Bu, neden Tunuslu oyuncunun finallerdeki performanslarını, özellikle en sonuncusunu, sadece sosyal medya çamurundan ve İnternetteki mesajlardan çok az yorumcu kınadı. Yanlış adımlar, Jabeur‘un oyununun kanıtlanmış kalitesi tarafından daha da göze çarpıcı hale getirildi.

Sonuçta, Jabeur sırasıyla finali görmek için dört Grand Slam şampiyonunu yendi: Bianca Andreescu, Petra Kvitova, Elena Rybakina (2022 finalinde Tunuslu’yu yenen oyuncu) ve Aryna Sabalenka. Ancak ardından gözleri fal taşı gibi donmuş biri gibi görünmeye başladı. 6 numaralı seribaşı Jabeur, 42. sıradaki Marketa Vondrousova‘ya 6-4, 6-4 yenildi.

Ons Jabeur

Jabeur bu hayal kırıklığının ardından gazetecilere “Dürüst olmak gerekirse, çok fazla baskı hissettim, çok fazla stres hissettim,” dedi. “Ama her finalde olduğu gibi, oynadığım her maçta olduğu gibi, kendime ‘Sorun yok, bu normal’ diyordum. Gerçekten yanlış bir şey yapmadım.”

Jabeur‘ün kendine farklı bir şey söylemeye başlamasının ya da en azından bu finallerin “normal” performanslar olduğu inancını terk etmesinin zamanı gelmiş olabilir. O, Grand Slam finallerinin gösterdiğinden çok daha iyi bir oyuncu. Bunun yerine kaderci bir yaklaşım benimsedi: “. . . Bu (mağlubiyet) neyse o. Dediğim gibi, şu anda hiçbir şeyi zorlayamam. Olması gereken bu değildi. Olmaması gerekiyordu.”

Jabeur, büyük turnuva finallerinde duygusal veya zihinsel bir tür felç yaşadığına inanmıyor ya da itiraf etmek istemiyor gibi görünüyor. Bunun anlaşılabilir bir yanı var, çünkü boğulma zayıflık ima eder ve bir damga taşır, ancak bu, egzotik bir karakter hatası değil, kaygı veya stresin geçici bir tepkisidir. Her oyuncu boğulmuştur. Her oyuncu boğulduğunu konuşur (en azından söz konusu kişi başkası ise). Boğulma, elma pastası veya kuskusa olduğu kadar Amerikan ve Tunuslu bir durumdur. Boğulduğunu itiraf eden oyuncular, bu eğilimi yenme konusunda iyi bir ilk adım atarlar.

Benzer şekilde, geçen yılki Amerika Açık‘ta 5 numaralı seribaşı olan Jabeur, Swiatek‘e karşı finalde yolda çoğu oyuncuyu ezip geçti. Başka bir sönük, soğuk başlangıçtan sonra (Jabeur ilk 14 sayının 12’sini kaybetti), kötü birinci setten sonra bir miktar azim buldu. Ancak çok az ve çok geçti, 6-2, 7-6 (5) kaybetti. Turnuva sırasında Jabeur‘a danışmanlık yapan dört kez Grand Slam şampiyonu Aranxta Sanchez Vicario, turnuva sonrası tanıdık ve boş kelimeler söyledi: “Göründüğünden daha yakın bir maçtı.”

Jabeur‘un takımı, bir “mental koç” olan klinik psikolog Melanie Maillard‘ın da bulunduğu, Jabeur‘un final maçlarında oyununu – ya da aklını, duygularını veya neyse – açığa çıkarmanın bir yolunu bulmalı. Daha yakın bir oyuncu olmalı. Bu amaçla, Jabeur‘un bazı tarihsel perspektiflerden faydalanması iyi olabilir.

Her iki turdaki tek başka aktif oyuncu olan ATP‘nin Casper Ruud‘un da Grand Slam finallerinde 0-3 olduğunu bilmek, Jabeur‘u kesinlikle rahatlatır ve motive eder. Tarihsel olarak sadece altı erkek ve dört kadın oyuncu – Helena Sukova, Wendy Turnbull, Mary Jo Fernandez, Dinara Safina – ilk üç Grand Slam finalini kaybetmiş ve sonunda hiçbirini kazanamamıştır.

Buna karşılık, Açık Dönem’de, ilk üç büyük finalini kaybeden dört kadın ve dört erkek oyuncu Grand Slam etkinliklerini kazanmaya devam etmiştir, en son Dominic Thiem (Grand Slam kodunu 2020 Amerika Açık’ta çözdü). Buna Hall of Fame üyeleri Chris Evert ve Kim Clijsters, ve muhakkak ki Newport‘a gitmekte olan Andy Murray dahildir.

Şüphe maç boyunca her şeyi bastırıyordu. Öğrenmesi gereken en büyük şey numara yapmak. Başarana kadar numara yapmak. Kim Clijsters’ın, Ons Jabeur hakkındaki düşünceleri.

Andy Roddick ilk Grand Slam finali olan 2003 Amerika Açık‘ta zafere ulaştı. Ancak dört denemede bir Wimbledon şampiyonluğu kazanamadığı için (tamamen Federer adında bir adam yüzünden) arkadaşı Jabeur‘ün acısını hissetti. Bu nedenle Roddick, son Wimbledon finalinden sonra Jabeur‘e şöyle yazdı: “Senin Wimbledon’ı kazanacağına olan inancım, benim Wimbledon’ı kazanacağıma olan inancımdan daha fazla. Bir nefes al, bir dakika dinlen, hazırlandığından emin ol, formunu koru.”

Jabeur‘un bir sonraki şansı yaklaşıyor. Üç büyük final yaşamış biri olarak, bu başarının beraberinde getirdiği stres ve baskıları tanıdık olmalı. Diğer yandan, bu sefer daha fazla baskı altında olacak. Ayrıca, ne kadar deneyime sahip olursa olsun, her Grand Slam finalinin farklı olduğunu fark etmelidir.

“Yarı final veya çeyrek finalden çok farklı bir his,” dedi Shriver. “Neredeyse bir parmak izi gibi. Her finalin kendine özgü bir profili var.”

Kuşkusuz, Jabeur‘un maç sırasında hissettiği endişeleri rakibinden ve maçı izleyen diğer kişilerden gizleyebilmesi şansına yardımcı olurdu. Wimbledon‘da dört kez Grand Slam şampiyonu Clijsters, Jabeur‘un tüm final boyunca beden diliyle özgüven eksikliği sinyali verdiğini belirtti. Daha sonra New York Times‘a şunları söyledi: “Şüphe maç boyunca her şeyi bastırıyordu. Öğrenmesi gereken en büyük şey numara yapmak. Başarana kadar numara yapmak.”

Clijsters, ne dediğini iyi biliyor. İlk dört büyük finali kaybetti. Sonraki dörtünü kazandı.